صائب اول

غیر از دل شکسته معمار عقل نیست

در شهر بند عشق تو ویرانه دگر

رهی اول

بر جگر داغی ز عشق لاله رویی یافتم

در سرای دل بهشت آرزویی یافتم

عمری از سنگ حوادث سوده گشتم چون غبار

تا به امداد نسیمی ره به کویی یافتم

قایق

دریا مرا با دستانش نوازش میکرد

و به بندر رویا می رفتم

ناگاه تو را زایید

و مرا به آغوش کشاندی

نمیدانستم ولی خورد شدم

و تکه هایم تا بی نهایت میتازند و

رویا را از یاد بردند

#آشفته

مولانا چهارم

ای عاشقان ای عاشقان آن کس که بیند روی او

شوریده گردد عقل او آشفته گردد خوی او

معشوق را جویان شود دکان او ویران شود

بر رو و سر پویان شود چون آب اندر جوی او

در عشق چون مجنون شود سرگشته چون گردون شود

آن کو چنین رنجور شد نایافت شد داروی او

حافظ ششم

ای پیک راستان خبر یار ما بگو

احوال گل به بلبل دستان سرا بگو

ما محرمان خلوت انسیم غم مخور

با یار آشنا سخن آشنا بگو

مولانا

شاد باش ای عشق خوش سودای ما

ای طبیب جمله علتهای ما

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

دیر آمدی ای نگار سرمست

دیر آمدی ای نگار سرمست

زودت ندهیم دامن از دست

بر آتش عشقت آب تدبیر

چندان که زدیم بازننشست