آشفته هفتم

در فراق بهار

پاییز آن پادشه بود

که برما تاخت و

خنده کودکیمان را به تاراج برد

آشفته ششم

در این هنگامه و چهارسو

یار و یاوری نیست

دستت را به زلفانمان کش

ای نسیم مهربانی

آشفته دوم

ما خودمان با نامردی دنیا ساختیم

#آشفته